Çevirmen:Fantastica
Editör:Fantastica
***********
Beremyr’in bakışları parmağımı takip etti ve Janice’e baktı. Ve biraz şaşırmıştı.
Janice’in gözlerine baktı, yumruğunu sıktı ve beceriksizce gülümsedi.
“Yani, bu yüzden bunu daha önce söylediniz. Davranışlarımı mazur görün, ilişkiniz olduğunu bilmiyordum. Lord Sutton sana geleceğini vaat etti mi?”
Beremyr korkularını geri çekti ve Janice ile konuştu ancak arkamda cevap yoktu.
“İ-ikiniz, demek istediğim, ikiniz ne zamandan beri ciddileşiyorsunuz… ah …”
Beremyr ağzını tekrar açmak için büyük cesaret aldı, ama gözleri Janice ile buluştuğunda, sönük bir balon gibi küçüldü. Bazı nedenlerden dolayı, sırtımın arkasındaki havanın ısındığını hissettim.
Eğer o güneşli çocuk bu kadar şaşırdıysa şu anda Janice ile göz teması kurmak kesinlikle akıllıca değildi. Boğazımı temizledim ve Beremyr’e şunu söyledim.
“İkimiz de bu konuda inatçıyız, bu yüzden burada bunun hakkında konuşmayı bırakalım. Heyet şimdi Riverden’a dönebilir. Veda ziyafeti yarın öğleden sonra yapılacaktır.”
Seven Hills ve Riverden ittifakı imzalandı ve Riverden’in Prensesinin geleceği kurtarıldı. Toplantı böyle sona erdi.
Depresyonda olan ve dudaklarını şapırdatmaya devam eden Beremyr, diğer elçiler tarafından sandalyeden kaldırıldı.
Haven’ın elini sıkıca tuttum ve geriye bakmadan ofise geri döndüm.
Riverden heyeti ile toplantı hızlı bir şekilde sona erdi ve herkesin boş zamanı vardı. Ama Oval Ofis’te kimse kolayca konuşamazdı.
Bunun nedeni Janice’in yumuşak beyaz koltukta bacak bacak üstüne atarak oturan sırtının öfkeyle alevlenmesiydi.
Baş kahyaya Janice’nin en sevdiği yemeği getirmesini söyledim ve üstüne krem şanti dolu bir parça kek getirdi.
Herkes dışarı çıktı ben de tabağı Janice’e getirdim.
“Janice, kızgın mısın?”
Beyaz pastaya bakan Janice, kısa bir süre sonra tabağı kabul etti ve tok bir sesle cevap verdi.
“Değilim.”
“Şu haline bak, kızgınsın.”
Janice pastayı çatalla dilimlerken mırıldandı.
“Kızgın değilim.”
Sesi biraz yumuşadı. Krem şantili pastasını bir başka ısırmasından sonra yüzü çok daha parlak hale geldi.
“Özür dilerim, yalan söyledim.”
“Majestelerinin bunu neden yaptığını biliyorum. O aptal p*ç yüzünden oldu, bu yüzden Majestelerinin özür dilemesine gerek yok.”
“İkinci Prens biraz geç anlayan biriydj.”
“Bu nedenle, eğer o benim erkek kardeşim olsaydı, uzuvlarından birini keserdim ve annemde kalan üçünü keserdi.”
Skyer ailesinin uyumlu olduğunu duydum, ama bu sadece bir söylenti miydi?
Gelecekte herhangi bir Skyer ile evlilik hakkında konuşmayacağıma söz verdim.
Janice korkunç sözler söyledi ve tekrar pastanın içine daldı. Üç parçaya bölünmüş bir pastayı dikkatlice çiğnemesini izlemek güzeldi.
“Nefis mi ?“
Janice başını salladı son kek parçasını ağzına koydu.
“Daha fazlasını ister misin ?“
Bu sefer başını salladı. Altın kıvırcık saçlar, çene çizgisine kadar kesilmişti , sallandı.
Ona bakarken, tatlıları seven sevimli bir kızdı, ama sinirlendiğinde korkutucuydu.
Saçlarını okşarken, gözlerini genişletti ve ağzında bir çatalla bana baktı. Güldüm çünkü çok tatlıydı ve sonra utangaç bir şekilde gülümsedi.
“Ah, Janice. Bir sorum var.”
“Lütfen sorun.”
“Eddy daha önce sana ne dedi? Gitmeden önce sana fısıldadı.”
“Bu bir sır.”
Janice bir an gözlerimden kaçındı ve bir omuz silkme ile cevap verdi.
İkisi arasındaki bir sır hakkında burnumu sokmak istemiyorum ama serserilerin bir sırrı paylaştığını bilmek beni rahatsız etti. Sanırım Edwin fısıldayarak bana baktı.
Eddy bana söyleyemeyeceği sırlar yapacak biri değil.…
Serseiyi yetiştirmenin son sekiz yılına baktığımızda, daha önce yapmadığı bir şey yaptığında, gelecekteki sıkıntılardan kaçınmak için her şeye aşırı duyarlı olmak zorunda kaldım.
“Bu bir emir olsa bile bana söylemeyecek misin?”
“Majestelerini mümkün olduğunca uzun süre sarayda tutmamı söyledi.”
“Ne? Niçin?”
“Bana nedenini söylemedi, ama nedeni açık değil mi?”
Belli mi? O nedir?
Eddy, ne yapmayı planlıyorsun?
… Acele etmeliyim.
Edwin ve Janice’in sırlarını duyduktan sonra, yedek destek sisteminin inşasını hızlandırdım. Bu konuda ne kadar düşünürsem düşüneyim, savaş gücünün temeli paradır.
Düşmanın ve kuvvetlerimizin benzer olduğunu varsayarsak, yeterli yiyecek kaynağına ve en iyi silahlara sahip olanın kazanma olasılığının daha yüksek olması doğal değil mi?
Askerlerim için yiyecekler, giyecek giysiler ve taşıyacak silahlar. Bunları taşımak için at arabaları ve atlar ve onları taşıyacak personel dahil. Her şey paradır.
Üstelik tüm kuzey bölgesi savaşa girdiğinden, kuzeydeki geçim kaynakları ve üretim başka bölgeler tarafından karşılanmalıdır.
Büyük miktarda imparatorluk mülkün düzenlenmesinden sonra, soylulardan gelen desteği ve bu yılki vergi gelirini ekledikten sonra, özel vergilerin toplanmasını önlemek için yeterli fon toplandı.
Sadece savaşın uzaması ve ulusal hazinenin çoğunu kuzeye dökmesi durumunda bir yedek bıraktım.
Son önergeyede mührümü damgaladığımda bilinçsizce dişlerimi sıktım.
Şimdi bu noktaya geldiğine göre, bu savaşı kazanmalıyız. Grypton’u yok ederek bu hasarı telafi etmeliyiz.
“Majesteleri, bir sorun mu var?”
Belgeleri almak için masanın önünde duran Caleb titredi ve sordu.
İyi çalışan ama yine de çekingen olan baş sekreterim, damgalı belgeyi tuttuğumu görünce şaşırdı.
Mührü indirdim ve kağıdı yumuşak bir gülümsemeyle teslim ettim.
“Yanlış bir şey yok. Olduğu gibi devam edelim ve her şeyi kaydedelim, böylece kimse ortada yolsuzluk yapmaz.”
“Evet, Majesteleri.”
“Müfettişler her yerde, izliyorlar. Arka cepleri için para alırken yakalananları oklara yapıştırıp onları Grypton’a atacağım. Gerçekten ciddiyim. “
“Bunu iyi halledeceğim.”
“İyi.”
Caleb yüksek sesle yutkundu ve belgeyi kollarında tuttu. Caleb, meslektaşlarına son teklifin onaylandığına dair iyi haberi iletmek için ağır adımlarla ofisten ayrıldı.
Dışarı çıkar çıkmaz, büyük oda görevlisi içeri girdi ve duyurdu.
“Majesteleri, Pagos’tan sorumlu komutan burada.”
“Ah, evet. İçeri gelmesini söyle.”
“Evet, Majesteleri.”
Pagos’tan sorumlu iki komutandan biri Philland’a geldi. (Ç/N: Arkadaşlar kafanız karışmasın. Bu, Kont Pagos’un şu anki toprakları değil, şu anda İmparatorun emrinde olan eski Pagos Dükalığı.)
Artık benim toprağım olduğu için onunla her şeyi yapabilirim. Ben de onlara eski Duke Pagos’un topladığı tüm parayı getirmelerini emrettim.
Uzun bir yoldan gelmekten dolayı acı çeken komutanı şahsen karşılayamadım, bu yüzden onu ofise çağırdım.
“Majestelerine rapor veriyorum . İyi misiniz?”
Komutanları denetlemek, Edwin’in Genel komutan olarak göreviydi, bu yüzden askeri subaylarla nadiren şahsen tanıştım. Ancak, bu kişi ofisime ikinci kez geldi.
Bir keresinde iki yeni komutanı doğuya gönderdim, Edwin’in izni olmadandı, çünkü o sırada Edwin suikast girişimimin arkasındaki suçluyu yakalamak için çıldırdı.
İki adam daha sonra Pagos’un sorumluluğunu üstlendi ve bunlardan biri Philland’a çağrıldı.
“Hoş geldiniz, Sör Julitan. Uzun bir yol kat ettin.”
Julitan başını eğdi, heyecanlı görünüyordu.
“Majestelerini tekrar görmek bir onurdur.”
“Siz ve Sör Eric’in Pagos’ta çok çalıştığınızın farkındayım. Sayende, Doğu hakkındaki endişelerimi çoktan unuttum.”
İkisi komutan olarak atandıktan hemen sonra Philland’dan ayrıldı ve geri dönemediler. Onlar da asker oldukları için bu savaşa katılmak ve saflarını kurmak isteyebilirler.
Üzgüm olduğum için birkaç cesaret verici söz söyledikten sonra, Julitan daha da heyecanlandı ve bunun bir onur olduğunu söyledi. Savaş bittiğinde onlara iyi bakmalıyım.
“Pagos’taki atmosfer nasıl?”
“Şimdi tamamen kararlı. Sakinler, Pagos Dükü’nden daha az vergi topladığımız için arazinin artık eskisinden daha yaşanabilir olduğunu söylediler.”
“Bunu duymak güzel. Birisi Kont Pagos’la bağlantı kurmaya çalıştı mı?”
“Gözle görülür bir hareket yok, ancak şikayet eden bazı vasallara göz kulak oluyoruz.”
“Tamam. Teftiş ekibi de nöbet tutuyor. Savaş ciddi bir şekilde başladığında ve ben uzaktayken, bir boşluk arayan insanlar olabilir. Tedbir alabilir ve kararınıza göre karar verebilirsiniz.”
“Bana bırakın Majesteleri.”
İmparatorluk ordusunun çoğu, Pagos bölgesini koruyanlar hariç, Grypton savaşı için konuşlandırıldı. Bu nedenle, Seven Hills’in içinde bir sorun ortaya çıkarsa, cevap vermesi gereken kişiler onlardır.
Bir kez daha sıkı çalışmalarını övdüm ve Julitan ve Eric’i teşvik ettim.
Julitan tekrar doğuya gitti ve Cecil geldi. Masama beyaz bir zarf koydu.
“Düşes Skyer bunu Majestelerine hitaben olduğunu söyledi. Birimimiz aracılığıyla teslim edildi.”
Zayıfladığını görünce, gururu incinmiş gibi görünüyordu. Bu mantıklıydı, çünkü Düşesi gözetlemek için atanan denetim ekibi bir haberci olarak hareket etmişti.
Belki de mektubu kasten birimlerine göndermiştir. Eğer bakarsanız, Düşes Skyer oldukça yaramaz.
“Çocukları tekrar eğiteceğim. Üzgünüm Majesteleri.”
“Özür dileyecek bir şey yok, Cecil. Düşes Skyer’ın bölgesini güzelce yönetmesi senin suçun değil.”
(Ç/N: Başta bahsedilmedi, ancak teftiş ekibine yakalanmadan soyluları gözetleme emri verildiğini varsayabiliriz, bu casusluk soruşturmayla farklıydı. Düşes Skyer gözetlemeyi biliyor ve hatta bir mektup göndermişti. Bildiğini bilmelerini sağlamak için.)
“Emirlerinizi yerine getirememem benim suçum. Kendimden utanıyorum.”
“Birinin bir şeyler yapmaya devam etmesi yanlıştı, ancak bunu yapmamanız gerektiğini biliyorsunuz: Denetim ekibi bir yıldan az bir süredir çalışıyor ve herkes elinden gelenin en iyisini yapıyor. Lütfen başınızı kaldırın, Baş Müfettiş.”
Zayıf bir şekilde eğilen Cecil, yavaşça başını kaldırdı.
Kaşlarını çattı ve bana karmaşık bir ifadeyle baktı, sonra burnunu çekti.
“Sıkıntılıyım çünkü Majesteleri böyle bir durumda. İstifa mektubumu yazamam.”
“İstifa mektubu. Bunu dert edecek olan benim müfettiş.”
Sırıttım ve bakışlarımı Düşes Skyer’ın gönderdiği mektuba indirdim.
