8. Bölüm | Zihinleriniz Çok Uyumlu
Birçok teknik asker, bir uçağa pilotluk ederken “Müdahaleci”nin zihinlerine sızmasına dayanamamıştı. Ancak Heine Burton onların kendi beynine sızmalarını engellemekle kalmamıştı, aynı zamanda güdümlü füzeden kaçarak imkansız bir görevi tamamlamıştı.
Xiao Yan, onun önünde tamamen önemsiz görünüyordu.
Xiao Yan ilk kez, içinden kontrol edilemez bir arzunun taştığını hissetti.
Bu adama bir dur demek ve üzerinde duran duygusuz bakışların artık alay veya küçümseme ile dolu olmamasını istiyordu. Onun Reeve ve Mark’a karşı ilgisiz davranma şekli bile küçümsenmekten çok daha iyi olurdu.
Sonra Xiao Yan buruk ve alaycı bir şekilde gülümsedi.
Ne düşünüyordun ki, Xiao Yan? O, Heine Burton. Onun dünyasına asla giremezsin.
O gece, Yarbay Raven ve Heine üssün içindeki bir restoranda karşılıklı oturmuş akşam yemeği yiyorlardı ve zaman zaman insanlar onların olduğu yöne doğru bakıyorlardı.
“Gözlerim beni yanıltıyor mu? Yarbay Raven ve Albay Burton birlikte yemek mi yiyorlar? Yarbay, Albay Burton’ın nahoş biri olduğunu düşünmüyor muydu?”
Xiao Yan bilinçsizce oraya baktı. Heine aynı eski görünüme sahipti; çekici ama ulaşılmazdı.
“O öğrenciyi şahsi olarak geri taşıdığın için onu bu kadar özel yapan şeyin ne olduğunu merak ediyorum.”
Heine, çorbasını içerken onu duymazlıktan geldi. Gözlerini hafifçe kaldırdığında yarı gölgeli yüzünün önünde bir nezaket belirtisi parıldadı.
“O, etrafındaki tüm suyu emen bir sünger gibi; daha en baştan kendilerini doldurmuş olan araştırmacılarla arasında büyük bir fark var.”
Heine bir parça ekmek kopardı ve yavaşça çiğnedi.
Xiao Yan onun hoşgörüsüne saygı duymak zorunda kaldı çünkü bu üssün ekmeğinin tadı, Xiao Yan’ın hayatı boyunca yedikleri arasında en kötüsüydü. Kuruydu, sertti ve yutması zordu.
Yarbay Raven, Heine’nın yüzünden ufacık da olsa bir duygu yakalamaya çalıştı ama hiçbir şey alamadı. Heine’nın onun söylediği şeylerden hiçbir şekilde etkilenmediğini fark etti.
“Neredeyse unutuyordum, Xiao Yan’ın uçağı senin o gün kullandığın uçuş rotasının aynısını simüle etti ve yüzde doksan dörtlük bir benzerliğe ulaştı. Bu, terminal tarafından veri tabanı yardımıyla yapılan bir simülasyon değildi, insan beyninin talimat verdiği bir operasyondu. Görünüşe göre zihinleriniz çok uyumlu.”
Heine ayağa kalktı ve yemek tepsisini geri dönüşüm kutusuna taşıdı. Yarbay Raven kaşlarını hafifçe ovuşturdu ve sonunda akşam yemeği boyunca kendi kendine konuştuğu için çekingen bir bakış attı.
Bu sırada Xiao Yan’ın önüne birisi geldi, “Hey, buraya oturabilir miyim?”
İçinde kısık, boğuk bir ton olan melodik bir sesti. Xiao Yan başını sese doğru kaldırdığında, kalbi tekledi. Önünde, gündelik kıyafetler giymiş büyüleyici bir kadın subay vardı.
Bu üssün içindeki herkes askeri birliktendi. Önündeki güzel varlığın, omzunun üzerinden sarkan kıpkırmızı, dalgalı saçları vardı; güzel, parlak gözleri Xiao Yan’a bakıyor ve onun kalbini küt küt attırıyordu.
“Ah… Tabii…”
“Üssün içinde günler çok sıkıcı ama senin sayende birazcık keyiflendim,” Parmaklarıyla saçlarını döndürdü ve Xiao Yan’a göz kırptı, “Söylemeyi unuttum, adım Maya.”
“Maya…” Xiao Yan, Maya’nın üzerinde üniforması olmadığı için onun bugün izinli olduğunu varsaydı. Uçuş simülasyonu sırasındaki performansı olmasaydı, Maya gibi bir afet ona soğuk davranırdı diye düşündü.
Xiao Yan birdenbire her şeyin yavaşladığını hissetti, sanki Maya dışındaki dünya o farkında olmadan algılarının dışına çıkmış gibiydi. Maya’nın gülümsemesi gittikçe baştan çıkarıcı ve büyüleyici hale gelmişti.
“Yemekten sonra boş musun? Odana gelebilir miyim?” Parmağını Xiao Yan’ın çenesinin altına koydu, nefesi onun dudaklarına çarpıyordu. Xiao Yan kafasına bir şeyin sızdığını ve düşüncelerini manipüle ettiğini hissetti.
“Evet…”
“Harika, bana unutulmaz bir deneyim yaşatacağına eminim.”
Vücudunu Xiao Yan’a doğru uzattı; çekici, vahşi bir kedi gibi masaya tırmandı. Dudakları Xiao Yan’ınkine yapıştı ve odada bir haykırış yankılanana kadar Xiao Yan her şeyin kontrolünü kaybetmek üzereydi.
“Memur Maya! Yine yapıyorsun!” Reeve, soğukkanlı bakışlarla kollarını bağlamış bir şekilde masanın yanında durarak Maya’yı azarladı.
Xiao Yan, yüzüne soğuk su çarpılmış gibi sarsılarak transından çıktı. Daha sonra Maya’nın bir eliyle çenesini destekleyerek masanın diğer tarafında güzelce oturduğunu fark etti.
Keskin bir nefes aldı ve sandalyesine geri oturdu. Az önce ne oldu? Nasıl olur da Maya’nın masaya çıkıp beni öptüğünü hayal ettim?
Maya’nın yüzündeki baştan çıkarıcı görünüş kayboldu, yerine bir kızgınlık ifadesi geldi ve kollarını Reeve’e doğru salladı. “Bir şeyler yapmak için izninize ihtiyacım yok, değil mi? Yüzbaşı Reeve.”
Bir zamanlar melodik olan ses aniden derin ve kaba bir tona büründü. Bu ses bir kadına ait olmak için fazla erkeksiydi!
Şu anki Maya’da kadın cazibesine dair tek bir iz bile görünmüyordu, geriye sadece silahlı kuvvetlerin kendine özgü bir kesinlik duygusu kalıyordu. Tavrındaki gelişigüzellik de çabasıydı.
“Ne… Burada neler oluyor?” Xiao Yan, sonunda karşısındaki “kadın subay”ın bir erkek olduğunu anlamıştı!
Reeve ona alayla gülümseyerek karşılık verdi ve elini Maya’nın omzuna koydu, “Bu utanç verici olsa da yine de seni uyarmalıyım. Buradaki adam, Memur Maya, benim takım arkadaşım. Görünüşü iyi olabilir ama itibarı değil. Kendini erkeklere adamıştır, özellikle de aktif olan oyken. Ancak Özel Görev Kuvvetlerine atanmak isteyen çok sayıda erkek yoktur ve sıradan erkek subayların çoğu, erkek özel kuvvet askerlerine karşı son derece tetiktedir. İşte bu yüzden, sizin gibi kolayca kontrol edilebilen mankafaları yemlemek için her zaman kadın gibi giyinir. Hele seni yatağa atana kadar bekle… Sana uçakta söylediklerimi hala hatırlıyorsun, değil mi?”
…Öleceğim güne kadar hatırlayacağım!
Reeve neşeli bir şekilde kıkırdadı ve parmağını Maya’nın çenesinin altından geçirdi, “Hey, açıkça kaba ve şiddet eğilimli bir adamsın. Bir kadın gibi yumuşak bir şekilde konuşup davranmak zorunda kaldığın için kendini sabırsız veya rahatsız hissetmiyor musun?”
Maya, Reeve’e gözlerini devirdi ve onun parmağına vurdu, “Tabii ki kendimi sabırsız hissediyorum! Bu yüzden onu gerçekten yatağa atarsam, onun hayatını mahvederim. “
Xiao Yan yutkundu ve büyük bir minnettarlıkla Reeve’e baktı. Tanrım, neredeyse kendimi öldürtecektim! Hatta en korkunç şekilde!
Ancak Maya vazgeçmedi. Uyarı yapmadan Xiao Yan’ın ellerini tuttu ve zorla parmaklarını kendi dudaklarına koydu. Dilinin ucu Xiao Yan’ın parmağının ucunu yaladığında Xiao Yan, parmağından kalbine bir sarsıntının yol aldığını hissetti.
“Erkek olduğumu bilsen bile önemli değil canım… Benimle gel, söz veriyorum sana iyi davranacağım…”
Xiao Yan, alnındaki zonklayan damarlarının baskısını hissedebiliyordu. Ellerini Maya’nın tutuşundan çekmeye çalıştı ama sıradan bir insanın gücünün bir Özel Kuvvet askeri için hiçbir anlamı yoktu.
Maya, Xiao Yan’a sevgiyle bakmaya devam etti. Onun maskaralıklarından rahatsız olan Reeve, Maya’nın kafasına vurdu, “Boş yapmayı kes!”
Ve tam o anda, hem Maya’yı hem de Xiao Yan’ı iki dünyaya bölen bir ses havayı delip geçti.
“Memur Maya, eylem sonrası raporunuz kesinlikle incelenmeye değer değildi.”
Maya bir makine gibi boynunu çevirdi ve gözleri Heine Burton’ın donmuş göl gibi soğuk bakışları ile karşılaştığında hazır ola geçti, “Evet, Albay! Hemen düzelteceğim!”
Bununla birlikte, Maya yüzünde ciddi bir ifadeyle hızlı bir şekilde gitti.
Reeve derin bir nefes verdi, “Şanslısın Xiao Yan. Maya tarafından hedef alınan kişiler, normalde o onlara yaklaştığı gün yatağa atılırlardı. Bu adamın kesinlikle cinsel bütünlük duygusu yok.”
Xiao Yan, hala belirli düşüncelere dalmış olarak sersemliğini korudu.
Reeve başını salladı ve Xiao Yan’ı yanağını çimdikledi.
“Ah!” Acı onu açıklanamaz sanrıdan kurtardı.
“Xiao Yan, iradeni gerçekten eğitmen gerekiyor; aksi takdirde kendini tutamayan herhangi bir Özel Kuvvet askeri seni yatakta öldürebilir.”
“Bu… Bu neydi? Bana ne oluyor? Demek istediğim, az önce b-ben şey gördüm… “
Xiao Yan, bir mankafa olabileceği gibi şu anda sahip olduğu sanrının anormal olduğunu da açıkça biliyordu.
“Sebebi X-virüsü. Maya’nın hormonlarını yoğunlaştırdı. O kadar uzun süredir Merkezi Akademi’de eğitim görmene rağmen hala X-virüsünün temel özelliklerini bilmiyor musun?” Reeve yenilmiş hissederek başını salladı.
Oh, doğru… Bunu nasıl unuttum…
X-virüsü, Özel Kuvvet askerlerinin fiziksel ve duyusal yeteneklerini geliştirirken aynı zamanda vücutlarında seks hormonları dahil tüm hormonların salgılanmasını da arttırırdı. Bu aynı zamanda Özel Kuvvet askerlerinin sıradan insanlara göre çok daha güçlü cinsel arzuları olmasının sebebiydi.
Maya, Xiao Yan’a açıkça bir cinsel ilgi göstermişti ve bu tür bir arzu, Maya’nın hormonlarının salgılanmasına neden olmuştu. Sıradan bir insanınkinden yüz kat daha güçlü ve havadan yayılıp Maya’ya en yakın oturan Xiao Yan’ı etkileyecek kadar yoğun olan bu hormon küçümsenmemeliydi. Xiao Yan’ı cinsel olarak tahrik edebilirdi ve onu fantezilere yönlendirebilirdi.
“Aman Tanrım…” Xiao Yan başını ellerinin arasına aldı. Bunun sahtekarlıktan bir farkı olmadığını hissetmişti. Özel Kuvvet askerleri kime aşık olurlarsa olsunlar, onlar istedikleri sürece karşı taraf kolayca büyülenirdi.
“Kendi hayatına değer veriyorsan Maya’dan uzak dur. Üsteki kısa süreli tatilin keyfini çıkar.” Reeve, Xiao Yan’ın omzuna hafifçe bastırdı.
“Ne Özel Görev Kuvvetleri be! Onun yerine Sapık Kuvvetleri denmeli! ” Xiao Yan, sağlam temellere dayanan bir sonuca varmıştı.
O öğleden sonra Reeve; bir terminale bağlı, kederli ve perişan görünen Maya ile karşılaştı.
“Eylem sonrası raporu yazmakta iyi değilim! Bunu herkes biliyor!”
“Hıhı,” Reeve gönülsüzce başını salladı ve oyununu oynamaya devam etti.
“Neden Patron bana bunu yeniden yazdırıyor ki? Seksen iki kez yeniden yazdım zaten!”
“Saçını yine kazara Patron’a doğru mu salladın?” Reeve ona nezaketsizce hatırlattı.
“Hayır! Kesinlikle hayır!” Maya’nın sonunda bu uzunluğa ulaşan uzun saçları onun en büyük hazinesiydi. Ancak uzun saçlara sahip olmak muharebe birliği için her zaman bir sorundu. Örneğin, bir zamanlar o, zombileri öldürmenin ortasındayken toplu saçları gevşemiş ve yanlışlıkla Albay Burton’ın omzuna sürtünmüştü; sonra Albay Burton merhamet göstermeden onun saçlarını kesmişti. Maya, saçlarının temiz bir çizgi halinde kesildiğini görünce neredeyse gözyaşlarına boğulacaktı.
“Peki o zaman. Neden olduğuna dair hiçbir fikrim yok. İyi şanslar, umarım 83. Yeniden düzenlenmiş raporun onaylanır. “
“Off… Beni durdurmamalıydın, neredeyse o sevimli çırağı benim yapıyordum! Safkan bir Asyalı görmeyeli uzun zaman oldu, bana safça bakan o ela-kahverengi gözler, oh…” Maya başını ellerinin arasına aldı, aklı başka yerlere kayıyordu.
Reeve ona göz ucuyla baktı ve sertçe şöyle dedi: “Seni uyarıyorum, Xiao Yan’dan uzak dur.”
“Ah, anladım! Özel Görev Kuvvetleri’ndeki üç tanrıçadan biri olan Yüzbaşı Reeve, o çaylak çıraktan elektrik aldı!” Maya kollarını heyecanla Reeve’in omzuna doladı.
~~~ Sıradaki: 9. Bölüm | Beni Özledin Mi? ~~~
Yazarın notu:
Maya: Tombul Kavun! Beni nasıl bu kadar korkak bir karaktere dönüştürebilirsin——
Tombul Kavun * burnunu karıştırır*: Muhallebi çocuğu musun sen?
Maya: Elbette hayır.
Tombul Kavun: Bu hikayedeki görünüşünün değeri ne biliyor musun?
Maya: Güzel saçlarımı sergilemek mi?
Tombul Kavun *kafasını sallar*: X-virüsünün insanları baştan çıkarma sloganını nasıl yerine getirebileceğini herkesin anlamasını sağlamak. Ve… bela aramak.
Maya: …
