“Kestik.” Yönetmen alnındaki teri sildi: “Çok iyi, tek çekimde bitti.”
Qiao Moyu rahat bir nefes aldı. Tam da Ye Peicheng’den ayrılmak üzereyken, adam önce onu kucaklamayı gevşetti.
Sakinleşen Qao Moyu, normal durumuna çoktan kavuşmuş olan aktöre baktı ve fısıldadı: “Teşekkürler Bay Ye.”
Kadının gözleri küçük sevimli bir hayvan gibi parladı. Ye Peicheng ona zayıf bir bakış attı. Her zamanki kayıtsızlığı ve soğukkanlılığıyla cevap verdi: “Bir şey değil, sadece işi bir an önce bitirmek istedim.”
Qiao Moyu, Ye Peicheng’in tavrından rahatsız değildi. Ona gerçekten minnettardı, bu yüzden asistanı Xiao Su’ya gitmeden önce ona bir kez daha gülümsedi.
Senaryoya göre, 3 numaralı kadın ölmeden önce onunla Film İmparatoru Ye arasında sadece birkaç sahne kalmıştı. Bir yatak sahnesinin senaryonun bir parçası olduğunu hatırladı.
O zamanki olay örgüsü şuydu: Karakterin babasının intikamı alınmakla kalmamış, aynı zamanda çok genç yaşta annesini kaybetmişti. Bu noktada, o gerçekten bir yetimdi. Ye Peicheng, onun ormanda gizlice ağladığını gördü. Hala ona sahip olduğu için yalnız olmadığını söyleyerek onu teselli etti.
Çift kısa süre sonra açıldı ve yürekten teselli alışverişinde bulundu. Ye Peicheng, sevgilisine evine kadar eşlik ettikten sonra, ikisi tamamlandı ve gerçekten karı koca oldular.
Bu noktadan sonra erkek başrolün sevgilisinin nasıl öldüğüne dair hiçbir anısı yoktur. Bunun nedeni, Ye Peicheng’in hemen ertesi gün, ailesine bir şeyler almak için şehre gittiğinde aniden düşmanlarıyla karşılaşmasıydı. Adam ciddi şekilde yaralandı ve kovalamacalarından kaçmaktan başka seçeneği yoktu.
Daha sonra karısı onu her yerde aramış, ancak araması sırasında ne yazık ki savaşta ölmüş. Eve döndüğünde çoktan ölmüştü.
Qiao Moyu’nun ormanda ağladığı sahne gündüz çekildi. Gözyaşları taklidi yapmak onun için zor olsa da, sahne sadece sırtını göstereceği için görev nispeten basitti.
Yatak sahnesi akşam çekilecek, bu yüzden ekip Film ve TV Şehri’nin diğer tarafına gitmek zorunda kaldı. **
(Ç/N: Film and TV City, filmlerin ve TV dizilerinin çekildiği büyük bir stüdyodur ve Çin’de tarihi diziler için bu setlerin çoğu vardır)
Akşam Qiao Moyu banyodan çıktığında herkesin ortadan kaybolduğunu gördü. Mürettebata geride kaldığını bildirememek için cep telefonunu Xiao Su’ya bıraktı.
Burası oldukça büyük bir Film ve TV stüdyosu olduğundan, gece çekim yerleri onun şu anda bulunduğu yerden yaklaşık 3-4 kilometre uzaktaydı. Qiao Moyu belirlenen buluşma yerine yürüyerek gitse bile oraya varması yaklaşık 40 dakika sürerdi.
Ne yazık ki, personel dahil herkes gitmişti. Karanlık olmasına rağmen, Qiao Moyu’nun yol işaretlerini takip etmekten ve ilerlemeye devam etmekten başka seçeneği yoktu.
Sadece birkaç adım sonra gökten fasulye büyüklüğünde ağır yağmur damlaları düşerek saçlarını ve yüzünü ıslattı.
Gökyüzü bir anda karardı ve şimşekler çaktı, ardından gürleyen gök gürültüsü.
Manzaranın bir tarafında bambu ormanı, diğer tarafında ise eski binalardan oluşuyordu. Görünürde kimsenin olmadığı böylesine şiddetli bir fırtınada, bu yerde asılı duran bir tür kasvetli atmosfer vardı.
Uzakta, Xing Wanshuang yağmura baktı. Dudaklarının kenarı bir gülümsemeyle kıvrıldı ve şoförüne “Devam et!” diye ısrar etti.
Asistan Xiao Su’ya kasten Qiao Moyu’nun akşam setine gitmek için kamera adamlarına katıldığını bildirdi, bu yüzden aptal asistan endişelenmeden aktrisinden ayrıldı.
Bu şiddetli yağmur, bu ölü şehirle birleştiğinde… o kadın şu an eğleniyor olmalı, değil mi? Aklını kaybedecek kadar korkmuş olsaydı, daha da mükemmel olurdu!
Xing Wanshuang’ın arabası kısa süre sonra şiddetli yağmur perdesinin içinde kayboldu. O anda Qiao Moyu okulda öğrendiklerini düşünüyordu: yağmurlu günlerde dışarıda kalmak kötü bir şey değil mi? Neden kendini rahatsız etsin ki?
Biraz düşündükten sonra zaten geç kalacağı için yürümenin faydasız olacağını düşündü. Herkes onun orada olmadığını anlayana kadar beklese iyi olur, sonra onu alması için birini gönderebilirler. Bu şekilde peruğu ıslanmayacak ve kıyafetini baştan düzenlemek zorunda kalmayacak.
Qiao Moyu harap bir ahşap ev gördü ve oraya gitti.
