Çevirmen: Fantastica
Editör: Fantastica
***********************
Başımı derin bir iç çekerek salladım.
Hayır. Hayır.
Bunu daha fazla yapamam artık savaşı duydum.
Kıtaların birleşmesi ile ilgilenmesem de, Grypton’un dört yıl sonra ülkeyi işgal edeceğini farkına vardım.
Savaşı durdurmak için elimden geleni yapacağım ve kendimi buna hazırlayacak başka seçeneğimde yok.
Bu noktada, komutan yatağına bağlanmamalıdır.
En kısa zamanda iç sorunları çözmeliyim.Grypton, Zilton’un elini tutup saldırırsa, kuzey bölgesi kesinlikle bir savaş alanı olur ve Haven ile Edwin başkentten ayrılırdı.
Arkamda Pagos ve Delmoy ile savaşamam. Acil bir durumda nasıl tepki vereceklerini bilmediğim Skyer bile öylece bırakılamaz.
“Ha…”
Başım ağrıdığında tekrar bir iç çektim.
“Neden, abla? Ne hakkında endişeleniyorsun?”
Beni en çok endişelendiren şey sensin.
Benimde söylemek istediğim buydu, ama Edwin’in yüzü, gözleri aşağı bakan bir köpeğe benziyor,Edwin sadece beni önemsiyor, bu yüzden kardeşimi yanağına okşadım.
“Savaşı duydum ve elbette endişeliyim.”
“Merak etme , abla. Ben ve Dük Dehart’a sahipsin! Bana güvenebilirsin, ne olursa olsun kazanacağım.”
Edwin göğsüne dokundu ve gururla bunları söyledi. Belki de bu tilki gibi adamın Haven’ı benim yanıma getirmesinin nedenlerinden biri de budur.
Sırıttım ve sıkıca yanağını sıktım.
“Kim kaybetmekten endişe ediyor?”
“O halde?”
“Savaştayken sadece bir kılıçla çıkıp savaşmanız gerektiğini mi düşünüyorsun.İşler yığılacak. Ayrıca, savaşı kazanmak bölgeyi artırır. Arazi büyüdükçe daha fazla iş olacaktır.”
Grypton ve Zilton’u yutmak şimdi bölgeyi kabaca ikiye katlayacak ve Oval Ofis’teki evrak işlerini ikiye katlayacaktır.(Ç/N: Yutmaktan kastı Grypton ve Zilton’un topraklarını Seven Hills’e bağlamak, ele geçirmek.)
Başka yolu yok.
Sekreter sayısını ikiye katlamalı ve idari departmanı düzenli tutmalıyım.
Cariye olmayacağına söz verdim. Belki de yetenekli kimseleri toplayıp bir çeşit Danışma Komitesi kurmalıyım.
Edwin, derin düşünmemi izlerken kıkırdadı.
“Beklendiği gibi, ablam en iyisidir. Kaybetmeyi hiç düşünmedin, değil mi?”
“Şüphesiz. Komutan sensin. Kardeşimin savaşa gitmesine izin vereceğimi mi sanıyorsun?”
Edwin karnını tuttu ve yüksek sesle güldü.
Bunu kesin olarak söyledim ve bu kadar yüksek sesle gülmek için nasıl bir nedeni var bilmiyorum ama Eddy kıkırdadı ve mutlu bir şekilde baş parmağını kaldırdı.
Bu kadar uzun süre güldükten sonra, tekrar bir şey düşünmüş gibi coşku dolu bir yüzle şunları söyledi.
“İyi. O zaman önce gidip o p*z*v*ng* yakalayacağım. Pagos tarafından emredilmiş olmalı. Bu fırsatı Doğuyu çok uzağa itmek için değerlendireceğim.”
“Destek gerçekten Pagos ise, sadece raporu hazırlayın. Ve eğer Doğuyu iteceksen, ben de hazırlanırım. ”
“Evet, abla.Yapacağım.”
“İyi.”
Edwin bir kez daha okşadıktan sonra ayağa kalktı ve heyecan dolu bir yüz takındı.
Kardeşimin cesurca dışarı çıktığını gördüğümde ona söylemem gereken şeyi hatırladım.
“Eddy.”
Edwin aniden döndü.
“O gün, eski günlerde. Senden yüz çevirdiğim için çok üzgünüm. Senden hoşlanmadığım için değil, çok yorgun olduğum içindi. Bunu gerçekten söylemek isterim ki bana bir şans verdiğin için teşekkür ederim. ”
Edwin’in kaşları sarktı. Yüzünde bir süre ağlamaklı bir ifade vardı, sonra burnunu ovuşturdu ve kıkırdadı.
“Bana sarıldın.”
(Ç / N: Ona ve tavşan bebeğine sarıldığı güne atıfta bulunuyor.)
Yaptım. Bana verdiğin ikinci şans sayesindeydi.
Ağzımın kenarlarını kaldırarak başımı salladım.
“Geri döneceğim, abla. Git dinlen!”
Hala söyleyecek bir şeyi varmış gibi görünen Edwin burnunu çekti. Elini kaldırdı ve el salladı.
“Tamam. Çok geç dönme. ”
Güçlü bir şekilde başını sallayan Edwin, odanın kapısını açtığında, kapıda beklemiş gibi görünen Haven, doğruca içeri girdi.
Edwin, ondan biraz daha uzun olan Haven’a sırıttı ve omzuna okşadıktan sonra mırıldandı.
Haven anlatılmaz bir ifadeyle Edwin’in sırtına baktı, başını salladı ve bana doğru yürüdü.
“Majesteleri, kardeşiniz–”
“- sevimli bir serseri.”
“…Evet, serseri.”
“O -Edwin- senden hoşlanıyor. Sen bile onu sevimli bulacaksın.”
“Lütfen bu korkunç kelimeleri geri alın.”
“Gerçekten.”
Ben kesin bir şekilde konuşurken, Haven gülünç bir yüzle samimiyet göstermeden başını salladı.
Ciddiyim. Bana inanmıyor gibiydi.
Ne yapabilirim?
Eddy’nin sevimliliğini zamanla keşfedeceksin. Son kez onun arkadaşı oldunuz, bu yüzden bu hayatta da aynısını yapabilirsiniz.(Ç/N: Önceki hayatlarını kastediyor.)
Bunu olmasının sakıncası olup olmadığını düşündüm.
Yanımdaki koltuğu dokunarak ona baktım ve Haven Edwin’in oturduğu yere oturdu.
Erkek kardeşim ve ben, Eddy’nin Haven’ı arkasından bozguna uğratması ve onun yadigârını çalması sayesinde yeni bir şans yakaladık.
Edwin’in yaptığı gibi Haven’ın omzunu okşadım. Edwin ve benim de aynı şeyi yaptığımızı fark ettiğinde, bunu neden yaptığımızı soran bir yüz ifadesi vardı.
“Haven. Sana iyi davranacağım.”
“…Teşekkür ederim?”
“Bir şeye ihtiyacın olursa söyle. Pahalı olması umurumda değil. Senden esirgemeyeceğim.”
“Gururum okşandı, ama neden birdenbire bunu yaptığını bilsem daha mutlu olurum.”
“Sana karşı nazik olmak istememin başka bir nedeni yok. Çünkü senden hoşlanıyorum.”
Tüm kalbimle gülümsedim. Haven ağzı açık bana bakarken sırıttım.
“Bu yalan hakkında daha iyi hissetmek benim için çok önemli.”
Yalan söylemiyorum. Bu gerçek.
Edwin’in aksine, Haven benim çılgın sözlerim hakkında çok fazla şüphe duyuyordu.
“Kont ile iyi bir konuşma yapmış gibisin.”
“Bir savaş durumunda bile, sen ve Eddy için endişelenmememi söyledi.”
“Kont ve benim aynı şeyi kastettiğim gerçeğini sevmiyorum, ama bu görüşe katılmalıyım.”
“Grypton ve Zilton Seven Hills’i istila etmek için birleşse bile mi?”
Haven ağzının sadece bir köşesini kaldırarak alay etti.
İyi bir şekilde, kendine güvenen bir bakıştı ve açıkçası, kibirli ve sinir bozucu görünen bir kahkahaydı.
Bunu çok sevdim.
“Kendine güvenen bir yüzün var.”
“Sana söylemiştim. Kuzey hala yarı savaş halindedir. Savaşa çoktan hazırlandım bile.”
“Güvenilir olduğuna sevindim, ama bundan önce İmparatorluğu yıkmak zorunda kalacağım.”
“Majesteleri, size söylüyorum, Seven Hills Zilton’u yedikten sonra diğer imparatorluklar hareket edecek. Bu sefer kıtayı fethetmek konusunda herhangi bir fikriniz var mı? ”
Altı yıllık bir yaş farkı vardı ve hiçbir şeyi olmayan, kaçak bir adam olan Edwin ile Kuzey Dükü Haven’ın nasıl arkadaş olduklarını merak etmiştim. Bu adam Edwin ile aynı düşünce akışına sahip olduğu için olmalıydı.
Sen sadece en iyi ruh eşisin.
“Hayır.”
“Ama bir kez…”
“Hayır.”
Keskin bir cevapla yanıt verdim.
Bölgeyi ikiye katlamayı ve kıtayı yönetmeyi görünce başım ağrıyor.
Seni p * ç.
Suikastçı mısın? Bu günlerde suikastçılar hedefi aşırı çalışmayla mı öldürüyor.
Haven’a şüpheyle baktım ve o, korumamı devirecek kadar iyi görünen bir gülümseme ile ışıldadı.
“Sanırım sertliğine aşık oldum.”
“Ne söylersen söyle, önemli değil. Hala yapamazsın.”
“Eğer istemiyorsan, o zaman ben de bundan mutlu olmam .”
Haven böyle deyip bir noktada elimi tuttu ve arkasını öptü. Elimi dudaklarıma koydum ve Haven gözlerini büküp gülümsedi.
Yarı açık siyah gözleri bana doğru baktığında, bir şekilde bakışlarımı kaçırmak zordu.
“Fikrinizi değiştirirseniz, bana söylemekten çekinmeyin. Her zaman yanında olacağım.”
O zaman onun bastırılmış bir adam olduğunu düşündüm.
*********************
Dinlenmem emredildikten bir gün sonra Haven’ı Oval Ofis’e götürdüm.
Caleb, aktif bir yanardağın ortasında acıklı bir şekilde oturmuş gibiydi, kağıtları kustu ve ayağa kalktı.
“Majesteleri…”
“Ağlama, Caleb. Buradayım.”
“Daha fazla dinlenmeye ihtiyacınız yok mu? İyi misiniz?”
“Ben iyiyim, ama sen, ölmek üzere gibi görünüyorsun.”
Caleb zehir almış gibi görünüyordu. Masamın önünde oturdum, dudaklarımı yaladım.
Haven masamın sağ tarafındaydı ve Caleb sol taraftayken, yığılmış evraklara baktım.
“Haven, yabancı eğilimleri belirlemek için sadece belgeleri seçmelisiniz. Ve Caleb, Güneydoğu meselesiyle ilgili belgeleri şu an için ilk sıraya koy.”
“Evet majesteleri. Ancak mahkemeden gelen belgelerin bugün onaylanması gerekiyor. ”
Caleb önüme bir deste kağıt koydu.
“Bu nedir?”
“Her şey nişanınızla ilgili.”
Ah, nişan.
Yarındı.
İlgilenmesi için baş kahyaya bıraktım ve tamamen unuttum.
Bütün öğleden sonramın yarına hazırlanmak için harcanacağı ortaya çıktı.
Ne yapacağımı düşünmekle meşguldüm, ama bu kadar yapmazsam Haven’ın hayal kırıklığına uğraması ihtimaline karşı ağzımı mühürledim.
Nişan ve evlilik, her ikisi de kolay bir şey değildi.
******************
Çev. Notu: Ve sonunda Böylece İmparator Oldum bölümü bitti. Önümüzde bir nişan ve birde tabiki savaş var. Gerçekten heyecanlıyım.
