Çevirmen: Fantastica
Editör : Fantastica
****************
Aydan gelen ışığın normalden daha az olduğu bir geceydi.
[Tık, tık]
“Uhh…Hayır , istemiyorum. ”
Bu dünyada anlaşılması zor olan şeyler var.
Bunlardan biri, bir roman dünyasına yeniden doğmuş olmamdı.
Bununla birlikte, yeterince uzun yaşarsanız , hayatınızda en az bir kez saçma bir şey yaşamaya mecbur değil misiniz?
Yeniden doğmamın ve önceki hayatımdan anılarımı hatırlayabilmemin nedeni, hayatımın zaten çok inanılmaz olmasıydı.
Bu yüzden geçmiş hayatımın anılarını veya kitabın içeriğini hatırladığımda çokta utanmadım. Zaten uzun zaman olmuştu, bu yüzden alıştım.
Aksine, endişelerimde başka bir şey yatıyordu.
“…Çılgın bir p*ç evimin önünde duruyor.”
Ben, Syrinx Aden, İmparatorluğun en büyük şehri Creixos’un batı ucunda yaşıyorum.
Arka sokak beş bölüme ayrılıyordu.
Bunlar arasında, cadde 1.bölgenin arka sokağında yer aldığı için şehrin ‘alt’ bölgesi olarak adlandırılan kumar ve müzayede caddesi de burasıydı.
Yasadışı bir şekilde sahte mücevherler üretiyor ve satıyorum.
“Ha..”
Ancak Creixos’un yetkili şövalyeleri Rixos Patrol, ara sokakta meydana gelen herhangi yasadışı bir faaliyet yakalamadı.
Bunun nedeni, buranın varlıklı imparatorluk ile altın şehir Creixos arasında güzelce gizlenmiş olmasıydı.
Evet, dükkan kör bir noktadaydı. Bu kirli arka sokakta yemek yiyebilen ve iyi yaşayan yasadışı bir tüccarım.
Son zamanlarda-Hayır.
Uzun zamandır bu sorunu yaşıyorum.
[Tak, tak ,tak.]
“Orada mısın? Kimse yok mu?”
Bunun nedeni, birinin başkalarını evimin önüne getirip durmasıdır.
Yaralanan adam oydu.
İş gezimden döndükten sonra evimden yan taraftaki kapıya baktım.Evin önünde birine yardım etmeye çalışan bir adam kapıyı deli gibi çalıyordu.
“Hıh ? Kimse yok mu ?”
Gölgede saklandım ve iç çektim. Çok sessizce mırıldandım.
“Deli! Neler oluyor? Evimin önünde bir hayır kurumu işlettiğimi mi düşünüyorsun?”
Üstelik , bu akşam eve erken geldim.
‘Delireceğim.’
Birinin evimin kapısına ilk kez vurması ve evimin önünde yere düşmesi değildi.
Bu durumun başladığı zamana geri dönebilirsem her şey iki yıl önce başlamıştı. Birine ilk kez yardım etmiştim ve o kadın benim tüm sorunlarının kaynağı oldu.
<…Hey! Kız kardeş ? Güzel kardeş ? Uyan! Hey!>
O sırada evin önünde birisi yatıyordu. İhtiyacı olanlara yardım etmek benim insani görevimdi,bu yüzden o kadını tedavi ettim.
Ama sorun şuydu.
Yeteneğim.
O kadar mükemmel iyileştirici güçlerim vardı ki ölmek üzere olmasına rağmen yaralarını iyileştirmiştim.
Benim asıl işim mücevherlere değer biçmek ve satmaktı. Bazen sahte mücevherler de yapıyordum.
Ama mücevher satmamın yanı sıra başka bir yeteneğim var, o da insanları ‘iyileştirebilirim.’
Basit bir yarayı bile düzeltebilirim.
Evime gelen insanların sayısı Jenga gibi yığıldı.(Ç/N: Jenga bir blok oyunu.)
Hayır, buranın hastane falan olduğuna dair bir söylenti mi yayıldı?
Kötü niyetli köpek balığı gibi suikastçı kiralayanlardan ; Beş bölgenin arka sokağından bütün suçlular iyileşmek için buraya geldi.
İyileştikleri anda hepsini kovdum. Bu şekilde söylentiler artık yayılmayacaktı.
Neyse ki çok az kişi geldi. Öyle olsa bile bu benim için bir baş belasıydı.
Daha sorunlu çünkü asıl işim şifacı olmak ve yaralıları iyileştirmek değildi.
O zamandan beri bundan pek hoşlanmamaya başladım.
Bu tak, tak ; birinin kapıya vurma sesiydi.
Ödemeyen müşterileri tedavi etmeyeceğim.
Yapmayacağım!
