Çevirmen:Fantastica
Editör :Fantastica
******************
“Anlıyorum. Doğrusu benim tarzım da değil.”
Adrisha tek eliyle ağzını kapattı ve usulca fısıldadı.
Dalia kahkahalara boğuldu. Adrisha da güldü.
“Dalia pek meraklı değilsin. “
“Niçin?”
“Nereden geldiğim hakkında. ”
Dalia irkildi.
‘Genellikle bu şeyi merak etmem gerekir mi ?’
Belki Adrisha Dalia hiçbir şey sormadığı için şüphelenmiştir. Ya Dalia’nın geçmişini araştırdığından şüphelenirse?
Orijinal kurguda Adrisha’nın en çok korkutuğu şey geçmişini keşfedecekleriydi.
Dalia doğal olarak kendini sormaya zorladı.
“Öyle mi? Neden?”
“Eskiden başka bir leydinin baş nedimesiydim ve bana çok kızmıştı. Benim hakkımda konuşmak için bir yere gitmiş olup olmadığını merak ettim.”
“…….Böyle bir insan nasıl olabilir?”
Dalia utanç içinde sordu.
Adrisha omuz silkti ve güldü.
“Eh, neyse bu benim hatamdı.”
Bunu söylemesine rağmen , orijinal hikayede kalbi fena bir şekilde kırılmıştı.
Aklıma gelmişken, orijinal hikayede Adrisha’nın hiç kadın arkadaşı yoktu.
Daha doğrusu, kadınlar ondan -Adrishadan-nefret ediyordu.
Bu çocukça bir sebep değildi, çünkü erkekler arasında güzel ve popülerdi.
Bu, başlangıçta oluşmuş olan kötü önyargının geç döneme kadar devam ettiği bir durumdu.
Adrisha, iyi niyetle ilettiği sözleri başkalarının kötü niyet olarak kabul edebileceğini bilmiyordu.
Birine içtenlikle davrandığında bir gün o duygularının o kişiye ulaşacağını dair saçma bir masumiyete sahipti.
Adrisha, İmparator tarafından kurtarılıncaya kadar casus olarak yetiştirildi.
Uzmanlıklarından biri söylentileri toplamaktı.
Bu söylentilerden bazılarını iyilik yaptığı insanlara ifşa etmesi tepkiye neden olmuş olmalıydı.
Dahası, Adrisha şimdi toplumda örtülü bir figürdü.(Ç/N: Gizemli olduğunu kast etmiş. )
Bazı insanlar onun -Adrisha’nın- İmparator için çalıştığını biliyordu ama kimse tam olarak ne yaptığını bilmiyordu.
İmparator’un onu evlatlık bir kız olarak belirlediği Beniter ailesi, diğer ailelerin düzeyinde bile olmayan basit bir Viskont ailesiydi ve İmparator’a karşı duyarsız ve itaatsiz olmakla eleştirildi.
Her neyse, insanların düşüncesizce hizmetçi olarak ayrılmasından rahatsız olduğu bir kızdı.
Dalia, Adrisha’nın geçmişini biliyordu, bu yüzden ne duyarsa duysun o tür bir insan olmadığını biliyordu.
‘Belki bilmeseydim ben de öyle yapabilirdim.’
Yanlış anlaşılan kişi yanılmış değildi, ama Adrisha o kadar depresyondaydı ki Dalia da kendini kötü hissetti.
Dalia Adrisha’nın elini tuttu.
“Ben Adrisha’nın tarafındayım.”
“……”
“Daha sonra başkaları senin hakkında bir şeyler söylese de ben hala Adrisha’yı seveceğim.”
Biraz teselli gibi olabilir, ancak özgüveninin düşük olduğu Adrisha için ‘Ne yaparsan yap ben iyiyim’ sözü büyük bir rahatlama oldu.
Adrisha’nın gözleri bir an için genişledi, sonra yavaşça kısıldı.
Büyüleyici bir göz gülümsemesiydi.
’Ah, çok güzel……’
Dalia’nın bu gülümsemeyi ilk kez gördüğü gün, Dalia neden bu kadar çok erkek kahramanın Adrisha’ya aşık olduğunu hemen anladı.
Erkek başrolleri düşündüğünde doğal olarak Aceras’ı hatırladı.
‘Bir düşününce, şuan Adrisha ve Aceras arasındaki ilişki nasıl?’
Daha önce baloya birlikte girdiklerini gördükten sonra, birbirlerini çoktan tanıyor gibiydiler.
Aceras’ın şu anda Adrisha hakkında ne hissettiğini merak ediyorum.
Aceras’ın aşık olduğundaki takıntısı korkunçtu.
Dalia , orijinal hikayede Aceras’ın rotasını hatırladı.
Orijinal oyunun başında Aceras, diğer erkek başrollere kıyasla Adrisha’ya biraz daha fazla ilgi gösteriyordu.
Bunun nedeni, Aceras’ın orijinal oyun başlamadan önce bile Adrisha ile ilgilenmesiydi.
Bunun tetikleyicisi, İmparator’un emriyle ikisinin sorumlu olduğu görevdi.
Yalnızca birbirlerinin yüzlerini bilen ikisi, ilk işbirliği yapan kişiler oldu. Doğal olarak kişilik bozukluğu olan Aceras ve bir melek olan Adrisha her şeyde çarpıştı.
Ancak görevleri sırasında karşılaştıkları zor bir durumla karşı karşıya kalan Aceras,
「Üzgünüm, ama ağzında gümüş bir kaşıkla doğmamış bir adam hakkında yapabileceğim hiçbir şey yok, Bayan.」
Sonra Adrisha hemen cevap verdi.
「Ben de kötü bir geçmiş ile doğdum. Ama insanlar değişebilir.」
Ve Aceras krizi kendi başına aştı.
O noktada Aceras, Adrisha ile ilk ilgilenmeye başladı.
Dalia bu ikisinin birlikte göreve çıkıp çıkmadığını anladığında ilişkilerinin ilerleyişini de öğrenebilirdi.
Dalia bir süre düşünüp Aceras hakkında konuşmaya başladı.
“Son baloda İmparator ve Adrisha ile gelen kişiyi tanıyor musunuz? Kahverengi saçları ve yeşil gözleri var.”
Adrisha hemen anladı.
“Aceras demek istiyorsun.”
“Yakın mısınız?”
“Çok yakın değiliz. Ben sadece yüzünü bildiğimi söyleyebilir miyim?”
‘Çok rahatladım.’
Dalia kendi kendine düşündü.
“Neden böyle bir şey soruyorsun?”
“Oh, sadece meraktan.”
“Onun -Aceras’ın- yanındayken biraz rahatsız hissediyorum. Ondan uzak dur.”
Adrisha kaşlarını çatarak konuştu ki bu onun için nadirdir. Dalia kabul etti.
‘Evet , o p*ç seni daha sonra kaçırıp taciz edecek bir adam…onunla olabildiğince yakınlaşmamaya çalış.’
Beklendiği gibi, bilge Adrisha insanları nasıl yargılayacağını çoktan biliyor.
“Dalia.”
Sonra Hikan’ın onu çağırdığını duydu.
Dalia arkasına baktığında Hikan hızla ona yaklaşıyordu.
Adrisha ayağa kalktı ve Hikan’ı selamladı.
“Hoş geldiniz , Dük.”
Hikan hafifçe başını salladı. Ve soğukça konuştu.
“Artık gidebilirsiniz, Bayan Beniter. Oldukça geç oldu.”
Adrisha başını yavaşça eğdi.
Ama gözleri pişmanlıkla doluydu. Dalia da içinden üzgün hissediyordu.
“…… Seninle daha çok konuşmak istedim ama bu çok yazık Dalia. Yarın tekrar gelebilir miyim?”
“Tabii ki, güle güle.”
Adrisha Dalia’ya yaklaşıp ona hafifçe sarıldı. Dalia da ona karşılık sıkıca sarıldı.
Hikan nedense bundan hoşlanmadı ve kaybolana kadar Adrisha’nın arkasına baktı.
Adrisha’nın Dalia’nın baş nedimesi olmasından bu yana üç hafta geçmişti.
Bu arada Hikan ve Adrisha, aşk ve takıntı kıvılcımlarını bir kenara bırakın, nadiren konuştular.
Sadece Hikan’a saygı ifadelerini kullandığına bakarak ne kadar garip olduklarını görebiliyordu.
Hayır, garip bir seviye değildi, ama Dalia için ikisi birbirinden nefret ediyor gibiydi.
Dalia, Hikan’ı orijinal oyundan hatırladı.
Oyunun son yarısında Adrisha Hikan’ı öldürmeye çalışırken Hikan kendini silahsızlandırır ve eline bıçak saplar.
Ancak şimdi…..
“Her gün gelip gitmesi… Dikkatli ol. Adrisha Beniter gördüğü ve duyduğu her şey İmparator Majesteleri’nin kulaklarına gidecektir.”
‘‘……’’
Biraz sessizlik oldu.
Adrisha Dalia’nın arkadaşıydı ve Hikan iyi ya da kötü olsun, Dalia’nın kardeşiydi.
Dürüst olmak gerekirse, ikisinin de iyi geçinmesini istedi. Ama orijinal kurgu göz önüne alındığında…..
Dahlia, Adrisha ve Hikan’ın iyi geçinmesine yardım edebilir miydi?
Hayır, sadece benim ve kardeşimin boynu uçup gidecekti.
Beklendiği gibi, bu ikisinin -Adrisha ve Hikan’ın- şu an olduğu gibi kötü bir ilişkiye sahip olması daha iyi olurdu.
Yine de, Dalia çekingen bir sadakatten itiraz etti.
“Adrisha iyi bir arkadaş. Şimdi Düşes Blueport gitti, hiç arkadaşım yok……”
Hikan’ın yüzünde karmaşık bir bakış oluştu ve biraz zayıflamış bir sesle söyledi.
“……Hemen arkadaş edinebilirsiniz. Çünkü sen bir Pesteros’sun.”
“Evet, bunu aklımda tutacağım.”
Dalia başını itaatkar bir şekilde eğdi.
Ama Hikan bir şekilde bundan daha da rahatsız görünüyordu.
“Sadece 3 haftadır bildiğiniz bir nedime için, hiç tereddüt etmeden adını sesleniyorsunuz……”
Hikan konuşmayı kesti. Söylemek istediği bir şey daha vardı.
Ama hemen dönüp gitti, bunu yapamadı.
Dalia arkasına bakarken anlamsızca düşündü.
‘…… Öyleyse neden geldin?’
Adrisha’yı göndermeye mi çalışıyor?
Dalia, herhangi bir sebebi olmadan gelip giden abisinin arkasına baktı.
Aslında zaten garip olan Hikan, bu günlerde daha da garipti. Son kez Dalia, yemek sırasındayken kendi ayırdığı havuçları Hikan’ın yediğini fark etti.
***************
Çev. Notu: İngilizce çevirmen bu gün iki bölüm yayınladı bu benimde bu hafta bir bölüm daha yayınlayacağım anlamına geliyor :)) Büyük ihtimalle yarın yayınlarım 😉
