Çevirmen:Fantastica
Editör:Fantastica
*****************
Veliaht Prens Fenco, Riverden İmparatoru’nun yerine savaşa katıldı. Biz de bir imparatorun ziyaretine uygun bir karşılama töreni hazırladık.
Yararsız bir tören için zaman kaybetmek zahmetli olsa da, Edwin’in uzun bir süre sonra olgun görünümünü görmek güzeldi.
Komutanın koyu mavi üniforması giymiş olan Edwin, kollarını toplayarak odaya girdi. Her zamanki halinden kilometrelerce uzakta olan görünüşü nedeniyle yanımda duran Janice’e şöyle mırıldandım.
“Böyle giyindiğinde onun bir serseri olmadığına inanır mısın ? “
“Evet.”
Janice kayıtsız bir yüzle anlaşır anlaşmaz şeyler söyledi, Edwin bana doğru gelirken zıpladı.
“Abla! Vay canına, çok havalı, tamamen asil ve güzel görünüyorsun!”
Janice bizi izlerken serseri bir yaygara yaptı ve hatta ıslık çalması utanç vericiydi. Edwin’i överek darmadağınık saçlarını okşarken şunu dedim.
“Sen de havalı görünüyorsun. Geldiğinde neredeyse kim olduğunu soruyordum.”
“Ha. Ablama benziyorum.”
Edwin çenesini kaldırdı ve buna gurur duyuyordu.Sadece burun delikleri görünen küçük kardeşime baktığımda güldüm.
Edwin’in bana göstermediği birçok şey olduğunu biliyorum.
Acımasız olduğu için eleştirildi. Kansız ve gözyaşı dökmeden soğukkanlı olduğu için lanetlendi. Diğerleri onu sadece benim önümde bir bebek gibi davrandığı için sevimli bulmayabilirdi.
Ona bakın, kahkahalar attığımda, sadece gururla gülümsedi ve elini uzattı.
“Bugün Dük yerine sana eşlik edeceğim. Yani, Majesteleri, gidelim mi?”
“Lütfen bana iyi bakın, Kont Sutton.”
Edwin’in elini tuttum ve Senges Markizliğinin akşam yemeği hazırladığı yemek odasına yürüdüm. Başını sallayan Janice, pembe kurdele ile süslenmiş bir kılıçla bizi izledi.
Yemek odasına girerken Riverden’in Veliaht Prensi Fenco ve Prens Beremyr ayağa kalktı.
Fenco ile göz teması kurduğumda hafif bir selam verdim ve o da kibarca cevap verdi.
Hizmetçisinin müdahalesine rağmen geniş bir şekilde gülümseyen ve elini sallayan Beremyr, sadece ağabeyinden bir bakış aldıktan sonra elini indirdi.
Akşam yemeği, anlamsız selamlar ve formalitelerle dolu cevaplarla ince bir gerginlikle sona erdi.
Yemekten sonra çay saati kılığında tartışmada, Fenco ve ben yüz yüze oturduk. Arkasında uzun zamandır görmediğim Beremyr ve Wenfes de yerlerini aldı. Bu sırada arkamda Edwin ve Janice yan yana durdu.
Fenco hakkında ilk izlenimim ‘Beremyr’in kardeşi’ydi.
Yüzleri çok benzer, neredeyse ikizlere benziyor, ancak küçük kardeşinin aksine, keskin ve pratikti. Ve Beremyr, kendine özgü parlaklığıyla, sert bakışlı kavgaları bir çiçek bahçesine çevirdi.
“Lord Sutton. Teklifimi düşündün mü? “
Tartışma ciddi bir şekilde başlamak üzereyken, Beremyr Edwin’e yakınmış gibi davranarak sordu.
Beremyr, Prens Fenco’nun savaşa katılmasından önce Riverden İmparatorluk ordusunu sınırdan geçirdi. Bu süreçte Edwin ile tanıştı ve bir süredir onunla birlikte çalışıyor.
Edwin’i çok iyi takip ettiğinden beri, göz açıp kapayıncaya kadar yakınlaştılar.
Doğal olarak, herkesin gözleri Edwin üzerinde toplandı.
Görünüşe göre Edwin’in kısık gözlerini ve soluk yüz ifadesini görmek pek de iyi bir teklif değildi. Kulaklarını hiç ilgilenmediği anlamına gelen bir suratla kaşıdı.
Fenco’nun kaşları seğirdi ama küçük kardeşimin, Riverden Veliaht Prensi’nin önünde olduğu için eylemlerini saklamak için çok uğraştığını bilmeliydi.
Beremyr, Edwin’in kendisini dinlemeyeceği sinyalini anlamadı ve tekrar sordu.
“Sana kız kardeşimin portresini verdim, değil mi? Nasıldı?”
Bu güneşli p*ç. Eddy’nin kayınbiraderi olma hayalinden gerçekten vazgeçmedi mi?
Eminim açıkça belirtmiştim.
Ve bu da ne? Kız kardeşinin portresini savaş alanına mı getirdi?
Sağduyunun ötesinde yaptığı hareketlerden dolayı Fenco ve ben soğukkanlılığımızı kaybettik.
Buruşuk yüzünü kapatan ve eli alnını ovuşturan Fenco, Wenfes’e baktı. Alnında soğuk terle prensin yüzünü görünce Wenfes başını salladı ve bunu bilmediği ağzıyla gösterdi.
Fenco’nun tehditkar hareketiyle Wenfes, titreyen elleriyle Beremyr’in yakasını yakaladı.
Ne yazık ki, yenilmez Beremyr, Wenfes’in kederli gözlerini görmezden geldi ve Edwin ile konuşmaya devam etti.
“O benim kardeşim ve güzel değil mi? Lord Sutton’ı da sevdiğini söyledi. “
Yalnız bırakılırsa ağzını kapatacağını sanmıyorum. Fenco ve ben, bu aptal çocuğu kimin susturacağına dair bir göz attık.
Fenco kanını ve etini temizlemek üzereyken, Edwin’in sesi herkesin ağzını kapattı.
“Tanrım. Benim sevgili ötücü kuşum. Prensin ne dediği önemli değil.”
Edwin’e baktığımda sandalyem farkında olmadan geriye itildi. Ve gördüğüm şey hayatımdaki beş parmağımla sayılabilecek en şaşırtıcı manzaralarından biriydi.
Edwin, Janice’i sevgili sevgilisine bakar gibi yatıştırıyordu ve eliyle yanağını okşadı.
Janice’in boynunun ve yanaklarının nasıl anında tüylerinin diken diken olduğunu gördüm.
Bir anlık sessizliğin ardından Janice elini kılıcın üzerine koymaya karar verdi. Ancak Edwin, kükreyen bir sesle onu çıkarmak üzere olan Janice’i engellediğinde bir adım öndeydi.
“Ona inanma. Sen benim tek aşkımsın.”
“Bir kelime daha edersen sana gerçekten vururum.”
Janice’in iç karartıcı sözleri ciddiyetle doluydu ama Edwin kurnazca ve parlak bir şekilde gülümsedi.
O gün, hala kın içinde olan kılıcı örten garip bir aura gördüm.
Pek bir şey bilmiyorum ama bunun kılıç ustalığını göstermenin harika bir yolu olduğunu duydum. Atmosfer göz önüne alındığında, eskort şövalyemin sınırlarını aştığını kutlayamadığım için üzgünüm.
Edwin’in elinden Janice’in mavi kaplı kılıcı çekmesini engelleyen damarlar fırladı.
Kılıcının çekildiği an hayatının tehlikede olacağını bildiği açıktı. Bu acil durumda Edwin gülümsemeyi başardı ve Beremyr’e şöyle dedi.
“Ekselânsları. Başımı daha fazla belaya sokma. Teklifini reddediyorum. “
Kardeşim Seven Hills ve Riverden arasındaki barış için hayatını riske attı.
Duygularla boğuldum.
Sert bir ifadeyle Fenco, Beremyr’in bir şey söylemeye çalışmasını engelledi.
“Lord Sutton başının belada olduğunu söyledi, değil mi? Berry, bundan daha fazla bahsetme. “
“Ama abi …”
“Ağzından daha fazla kelime çıkmaz.”
Ağabeyinin sert yüzünü gören Beremyr, sonunda dudaklarını kapattı. Ve sert bir gülümsemeyle Fenco, Beremyr adına Janice’den özür diledi.
“Leydi Skyer, kardeşimin kabalığı için özür dilerim.”
Veliaht prensin özrüne rağmen, Janice sadece Edwin’e baktı.
Bir an tereddüt ettikten sonra, mavi aura neyse ki Janice’in kılıcından kayboldu ve Edwin’in eli de dikkatli bir şekilde düştü.
İkili omuz omuza durdu ve odanın etrafındaki soğuk hava, sonucu önceden haber verdi, ancak durum yine de çözüldü.
Bu gece Janice’e bir özür mektubu yazmalıyım.
Zorlukla düzelen atmosferi korumak isteyen Fenco konuyu hızla değiştirdi.
“Bu hala biraz acele, ancak yardım edemem ama soruyorum çünkü Majesteleri merak ediyor.”
“Rahatça konuşun.”
“Savaştan sonra Zilton’a ne yapacaksınız?”
Basit bir soruydu.
Bu benim için daireler çizmekten daha kolaydı.
Bir duraklama yaptım, Fenco’ya nazik bir gülümsemeyle baktım.
Diğer kişiyi kızdırmak için kısa sessizliğin kullanılmasını Dietria’dan öğrendiğim bir şeydi. Ve gerçekten işe yaradı.
Fenco ifadesini kontrol edebildi, ama Wenfes’i arkadan kuru bir şekilde yutkunurken gördüm.
Daha yumuşak bir sesle cevapladım.
“Ingram’ı Riverden’e teslim etmek niyetindeyim.”
Zilton’un kuzeybatı kesiminde yer alan Ingram’ı Seven Hills’in zaten yönetmesi zordu.
Ingram’ın coğrafi avantajı harikaydı, İmparatorluğun başkenti ve üç nehrin buluştuğu ulaşım merkezi olduğu için büyüktü.
Başka bir deyişle,bu düşmanların sürekli saldırdığı anlamına gelir.
Orta kıtanın merkezi olup olmadığına bakılmaksızın benim için zahmetli bir ülkeydi.
Ek olarak, Grypton kuvvetleri Ingram üzerinde yoğunlaşmıştır. Seven Hills, eski topraklarını ele geçirmeyi hak etti çünkü Haven, hayatı tehlikeye atarak burayı işgal etti, ancak Ingram’ın şartları farklıydı.
Tüm Grypton Ordusu öldürülüp yok edilmedikçe orası bir isyan kalesi olarak kalacaktı.
Zilton İmparatorluğu’nun başkenti olmasının sembolik anlamı, coğrafi avantajları ve Grypton kalıntılarının elverişsiz koşullarıyla sembolik bir anlamı olan Ingram’dan bahsettiğimde Fenco çenesini okşadı.
“Verdiğiniz için şükranlarımı sunuyorum. Ama Ingram, Zilton’un sadece küçük bir kısmı. “
“Sadece bundan bahsettim çünkü Seven Hills ve Riverden’in müttefik kuvvetleri Ingram’a saldıracaktı. İmparatorluğun geri kalanının bu noktada tartışılması gerektiğini sanmıyorum.”
“Tartışılamaz derken neyi kastediyorsunuz?”
“İşgal edenin toprakları ele geçirdiği yazılı olmayan bir savaş kuralı yok mu?”
Konuşmayı bitirdikten sonra sırıttım.
Güvenle gülümsemeyi amaçladım, ama iki serserinin başarılarını hatırladığımda, ağzımın köşeleri zahmetsizce yükseldi.
Savaşın başlamasından iki aydan kısa bir süre sonra, Edwin ve Haven Zilton’un Güneydoğu kısmının kontrolünü ele geçirdiler. Buna karşılık, Riverden, onları sınırlayan batı bölgesinde yavaş yavaş ilerledi.
Kim daha fazla kan dökerse onun daha çok mükafatı vardır.
Savaş zamanlarında ilke ve yasa buydu.
Bu koşulları göz önünde bulundurarak, iki ordunun birlikte hücum edeceği Ingram’ı verebileceğimi kabul edeceğim böylece müzakerelerin avantajının tamamen benim tarafıma doğru eğildiğini beyan ettim.
Fenco acı acı güldü ve çay fincanına uzandı.
