Çay partisinden sonraki gün.
Helen ve suç ortaklarının partideki işleri kısa sürede güney toplumunda yaygın bir dedikodu haline geldi. Söylentilere göre Margaret, Helen ve Sarah’yı kendi planına dahil etmişti ama aklı başında herkes suçlunun Helen olduğunu bilirdi. Margaret çok utangaç bir yaratıktı.
Ancak kimse bundan açıkça bahsetmedi. Helen, Marquis Selby’nin gücü tarafından destekleniyordu. Elena’nın adı da birçok kişinin ağzından geçmişti ama o bu işe karışmayı reddetmişti. Onun umursadığı tek bir şey vardı.
Veliaht Prens onu böyle ziyaret ederdi.
“Blaise şatosuna resmi bir kraliyet ziyareti yapmaz, değil mi?”
Carlisle ve Elena’nın hem özel hem de kamusal alanda birbirleriyle hiçbir teması yoktu, ancak resmi bir ziyaret pek çok açıdan mantıklı değildi. Prens Carlisle bir savaş kahramanı ve tahtın varisiydi ve hareketleri tüm dünya tarafından yakından izleniyordu. Ayrıca, baloya ilk gelişi için tüm toplum heyecan içindeydi. Ülkenin güneyinde bile sayısız soyluyu başkente taşımak için fayton sürüleri hazırlanmıştı. Elena’yı ziyaret ederse kesinlikle dikkatleri üzerine çekerdi.
Sadece bir mesaj bekledi ama kısa süre sonra bu arada bir şey olduğundan endişelenmeye başladı.
“Bana bir araba bulun. Bir süreliğine gitmem gerekiyor.”
Belki de dışarı çıkıp Carlisle’a ona yaklaşması için bir şans vermek daha iyi olurdu. Yanında duran hizmetçi Mary hemen cevap verdi.
“Evet Leydim.”
Sophie’nin yüzünden kıskanç bir bakış geçti.
“Dışarı çıkmak için hazırlanmana yardım edeceğim.”
Elena, Sophie’ye baktı. Veliaht prensi kurtarmaya gittiğinde Elena’yı koruyan hizmetçiydi. Altın ödülüne rağmen, Sophie o zamandan beri kibirli davranmaya başlamıştı. Elena, Sophie’nin davranışını onaylamadı.
“Hayır, teşekkürler. Düzenlemeleri Mary halleder.”
“Evet Leydim.”
Mary hazırlıklarla meşgulken Sophie, Elena’ya gücenmiş bir bakış attı. Elena, Sophie’nin bakışlarını görmezden geldi ve Mary’nin nazik hareketlerine hazırlanmak için izin verdi. Elena bir gün Sophie’nin tavrını ele almak zorunda kalacaktı ama şimdi aklı Carlisle hakkında, başka bir şey için çok az zamanı olduğu düşünceleriyle meşguldü.
Carlisle’ın nasıl geleceğini bilmiyordu ama yanında en az bir muhafız olacağı kesindi. Nerede olduğunu bildiğinden emin olmanın ve onunla dışarıda buluşmanın daha iyi olacağına karar verdi. Pek çok gözün nöbette olduğu Blaise Kalesi’nden daha güvenli olurdu.
Elena aceleyle kaleden çıktı ve kıdemli uşak Northman’ı hazırlanmış bir arabanın önünde beklerken buldu.
“Şövalyeler burada sana eşlik edecek, bu yüzden lütfen bekle-“
“Uzağa gitmiyorum, bu yüzden bugün tek başıma gideceğim.”
“Ah, ama Leydim-!”
Elena hızla arabaya bindi ve arabacı arkasını döndü.
“Nereye Leydim?”
“Ana caddeye.”
Onu bulmanın kolay olacağı en kalabalık yere gitmesi gerekiyordu.
*
*
*
Ana caddeye, güneydeki en işlek caddeye vardıktan sonra Elena, arabacıya akşam onu tekrar almasını söyledi ve arabayı geri gönderdi.
Caddede yürüdükten kısa bir süre sonra takip edildiğini fark etti.
‘…Tahminim doğru muydu?’
Kalabalık caddede bir süre dolaşırsa, Carlisle’ın ortaya çıkacağını umuyordu.
Ancak sorun şuydu ki, bir veya ikiden fazla takipçi vardı. Neden bu kadar çok vardı?
ÇN: %100 emin değilim ama sanırım Blaise kalesinin çevresindeki veya bitişiğindeki kale kasabasına gidiyor.
