Çevirmen: onlystr842d
Bölüm 9
“Yani, annemin sağlığım için endişelenmesine gerek yok. Bayıldığımda, Raymond’dan beni tedavi etmesini istemiştiniz, bu yüzden annemin bunu iyi bildiğinden eminim.”
Vicdan azabı çeken Camilla, bakışlarımdan kaçmak için gözlerini başka yöne çevirdi.
“Raymond sağlığımda bir sorun olmadığını söylemiştir, değil mi?”
“……”
Fiziksel durumumu herkesten daha iyi bildiği hâlde Camilla’nın beni çağırıp sözleşmeyi hatırlatmasındaki kastı neydi emin değildim.
“Ve annem aileye girmeme izin vermeden önce Raymond’a tüm tıbbi muayeneleri yaptırtmıştı. Sağlıklı olduğuma ve hamile kalabilmek için en iyi durumda olduğuma temin edilmişti.” Durumu Camilla’ya sakince anlattım.
Aslında, Camilla vücudum hakkında benden daha çok şey bilirdi. Sözleşmeyi imzalamadan önce sağlığımı iyice kontrol etmişti. Camilla’nın çok para harcadığı bir gelinin, varis doğurması gerektiği için sağlık sorunlarının olması imkânsız olurdu. Yani sağlık sorunlarımın olmadığından emindim.
“Ancak ilgili diğer kişinin fiziksel durumu asla doğrulanmadı.”
“İlgili diğer kişi mi?”
Camilla gözlerini kıstı ve bana sonraki sözlerimi tahmin etmeye çalışıyormuş gibi baktı.
“Amoide’un fiziksel durumu.”
Amoide’u andıran mavi gözleri seğiriyordu. “… Amoide’un vücudu?”
Camilla’nın sözlerimi kara kara düşünmesini izlerken, hızlıca ekledim. “Hamile kalma sorumluluğunu bir tek bana yüklemek adil değil.” Sesim her zamanki gibi ciddiydi. “Kocam da çok çalışmalı. Sadece kendisinin yapabileceği bir şeyse, bunu ne olursa olsun hamile kalmam için yapması gerekiyor.”
Camilla’nın gözleri öncekinden daha şiddetli seğiriyordu. Girilmesi imkânsız bir demir kale gibi sert olan Camilla’nın ifadesi çöktü. Amoide bayıldığında ve durumu kötüleştiğinde, varis doğurma şansı da azaldı. Şimdi Camilla’nın en zayıf noktasını dürtüklüyordum.
“Evlendiğimizden bu yana iki yıl geçti ve hâlâ hamile kalmadım.”
“… Sorun senin vücudunda…” Camilla’nın sözleri giderek belirsizleşti. Her zaman konuşmalarında olan baskınlığı çok daha azalmıştı.
“O zaman hadi Raymond’u çağıralım ve tekrar sağlığımı kontrol etmesini isteyelim.”
“…” Camilla bir anlığına dut yemiş bülbüle döndü.
“Buyurun. Kaç kere muayene olmam gerekirse gereksin, benim için sorun yok. Eğer sağlığımla ilgili bir sorun olsaydı, bunu söyleyecek cesaretim olmazdı.”
Camilla, ben konuşurken yalnızca sessizce bana baktı.
“Aslına bakarsanız, Amoide’un çocuğuna ihtiyacınız varsa onun hangi kadınla evlendiği fark etmez.” Bir anlığına durdum ve Camilla’nın yüzüne baktım. “Durum ne olursa olsun, bir kadınla geceyi geçirirse zaten çocuğu olabilir.”
Sözlerimi düşündüğümde, Amoide için gerçekten üzüldüm. Sadece asil soyunu korumak için bir kadınla yatmaya zorlandı. Ve karısı olarak, ben…
‘O benden daha acınası.’ Orijinal hikayeyi hatırladığımda derin bir iç çektim.
Camilla henüz yeteri kadar sarsılmamıştı. Biraz daha baskı yapmam gerekiyordu. “Yani, annemin çabalarının boşa çıkmamasını garantilememiz gerekmez mi? Efret Düklüğü’nün varisi. Amoide… Şimdiden öngörülemez gelecek için hazırlanmamız gerek.”
Amoide’un sağlığından bahsedince Camilla’nın yüzü daha da sarardı. “Amoide ölmeyecek.” Dişlerini gıcırdatarak söyledi.
“Elbette, muhtemelen ölmeyecek. Raymond’un tıbbi tedavisine ve annesinin sevgisine sahip olduğu sürece. Ama, farz edelim, bir ihtimal…”
Camilla çay fincanını masaya koydu ve iki eliyle tuttu. Başkalarının titreyen ellerini fark etmesini önlemek için yaptığı içgüdüsel bir davranıştı.
Buraya kadar gelince amacımı bir kez daha belirttim. “Daha önce de söylediğim gibi, kocamın sağlığı görevimle derinden ilgili anne.”
Beni dinlemekte olan Camilla, sanki gülünç bir şey duymuş gibi güldü. “Evet, hadi alâkalı diyelim fakat senin gibi biri mi onun sağlığıyla ilgilenecek? Ne kabiliyetin var ki?” Camilla küçümseyerek homurdandı.
“Raymond kadar iyi olmasam da muhtemelen annemden daha profesyonelim.”
Ç/N: Bildiğiniz bütün kaynana-gelin atışmalarını unutun. Konuş Selena reis.
“Ne… Ne?”
Camilla daha fazlasını söyleyemeden hızlı davrandım. “Annemin onun yanında dua etmekten başka yapabileceği bir şey yok. Öte yandan ben farklıyım.” Burada durmadım çünkü eğer dursaydım, muhtemelen bunun hakkında konuşmak için başka şansım olmayacaktı.
“Borcumu ödemek için bakıcılık yapıyordum. Yatalak bir asil kadına bakıcılık yapmıştım ve hatta iyi yaptığım için ikramiye bile almıştım.” O zaman aldığım para azımsanmayacak miktardaydı. Yine de, borç kısa sürede daha da büyüdüğü için hâlâ yetersizdi.
“Benim gözetimim altındayken, onu düzenli olarak yürüyüşe çıkardım ve sağlığı önemli ölçüde düzelmişti.” Hâlâ elimi sıkıca tutarak bana defalarca teşekkür ettiğini anımsayabiliyorum.
“Sırf daha önce birkaç kez yaptın diye Amoide’la mı ilgileneceksin? Amoide’a tahsis edilen hizmetçilerin böyle bir tecrübeleri olmadığını mı sanıyorsun?”
Camilla’nın hem kendi hem Amoide için hizmetçileri seçerken çok titiz olduğu herkes tarafından bilinirdi.
“Ayrıca daha önce eczacı asistanı olarak da çalışmıştım.”
[Burada işlerin nasıl yürüdüğünü biliyorsun, değil mi? İlacı kendi başına hazırlaman gerek. ]
Eczacı, eczanede oturmaktan çok rahatsız olurdu. Yarış pistine gitmeyi ve karısının haberi olmadan eğlenmeyi tercih ederdi. Neyse ki ezberlemede iyiydim. Bu yüzden bana ilacın reçetesini verdikten sonra, eğlenmek için dışarı çıkardı.
Sonrasında, eczacı ortalıkta yokken eczacının rozetini takardım ve ilacı kendim hazırlardım. İlaç departmanı tarafından yapılan baskınlar sırasında yakalansaydım başım belaya girerdi. Resmi eczacı ruhsatına bile sahip olmayan benim için oldukça riskli bir görevdi.
Elbette, iş için gerekli olan riskler ve uzmanlık seviyesi nedeniyle, aldığım ücret normal bir asistana kıyasla birkaç kat daha yüksekti. Ayrıca eczacının at yarışından para kazandığı günlerde de özel bir ikramiye alırdım.
Karısı tarafından yakalanmamış olsaydı orada daha uzun çalışırdım. Eczacı asistanı olarak çalışmak sahip olduğum işlerden kazancı en yüksek ve fiziksel işi en az olanıydı.
“Yani, şifalı bitkiler ve ilaçlar hakkında da biraz bilgim var.” Asılsız bir iddia değildi. Bir an için kendime güvenerek omuzlarımı dikleştirdim. Şey, gayri resmi olarak öğrenmiş olsam da, bilgi bilgiydi nasıl olsa.
“Amoide’un hastalığını tedavi etmek için bir ilaç yapmaya mı çalışıyorsun?” Camilla alaycı bir şekilde güldü.
“Yapamam fakat hiçbir bilgi sahibi olmamaktan iyidir. Hizmetçilerin ne kadar bakıcılık tecrübelerinin olduğunun bir önemi yok.”
“……”
“Zaten Amoide’un hastalığının sebebinin bilinmediğini duydum.”
Amoide doğduğundan beri böyle hasta değildi. Her nasılsa, 16 yaşında bilinmeyen sebeplerden ötürü ani bir hastalıktan muzdarip oldu. Muhtemelen böyle bir hastalıktan uzun süredir muzdarip olması ve her an ölebilecek olma ihtimali onun korkunç kişiliğe sahip olmasının nedenleriydi.
“Bu yüzden, ona daha titiz bir özen göstermemiz gerekiyor. Şu an ona bunu sağlayacak olan benim. Çünkü ancak Amoide sağlıklı olduğunda güçlü bir varis doğurabilirim.”
Tabii bunun olması için en önemli çift görevini yerine getirmemiz gerekiyordu. Yaratıcı’nın lütfuna sahip olmadıkça, ki asla olamayacak, bu imkânsızdı. “Bu yüzden bana bırakın. Bir varis doğurmayı en az annem kadar istiyorum.”
“…..”
Camilla’nın mavi gözlerinin beni tepeden tırnağa taramasını seyrederken yutkundum. Lütfen gereksiz sözlerle dolu çağrımı kabul et. ‘Senin için de iyi.’ Aslında kocamı kendi iyiliğim için kurtarmak istedim. Elbette bunu kendimi kurtarmak için yaptım. Yaptım ama kurtarmak istediğim kişi Camilla’nın oğluydu zaten.
Kaygısı aslında anlaşılabilirdi. Kocası öldüğünden beri bu aileyi tek başına koruyordu. Yapayalnız, kendi gücüyle hasta bir oğula bakıyordu. Bu aileyi korumak, hayatındaki tek sebep ve amaçtı. Orijinal hikayeye göre sonuçlanırsa ben de kaybederim.
“Amoide benim oğlum. Her şeyle ilgilenmem doğal…”
Eskiye nazaran, mırıltısını dinlerken bir umut filizi görebiliyordum.
“Ve o da benim kocam.” Aceleyle ekledim. “Sözleşmeli bir evlilik olmasına rağmen. Fakat, Amoide’u benim kadar önemseyecek başka bir kadın var mı? Kocamın sağlığıyla ilgileneceğim ve annem de bir varise sahip olacak!”
“…….”
Neredeyse bitti. Önsezilerim böyle söylüyordu. Yalnızca biraz daha.
Fakat Camilla hâlâ iznini vermedi. Bunun yerine, sanki bir şey hakkında derin düşünüyormuş gibi şakağına dokundu. “Fakat…”
Bir hata mı yaptım? Gergin gergin yüzüne baktım.
Biraz sonra, Camilla bana merakla bakarken ağzını açtı. “Ne zamandan beri Amoide’u adıyla çağırıyorsun?”
“Pardon?” O kadar utanmıştım ki ağzım açık donakaldım.
[Evet.]
Ne zamandan beri onu Amoide diye çağırıyordum? Bilmeden, bir süredir ona bu şekilde sesleniyordum.
“Ne zamandan beri ona samimi bir şekilde sesleniyorsun?”
Camilla’nın sorusuna karşı duraksamadan duramadım. Yine de sonra bunda yanlış bir şey olmadığını fark ettim. “Yapamaz mıyım?” Bir süre düşündükten sonra söyledim.
Camilla masum cevabıma karşı soğukkanlılığını tekrar kazanıyor gibiydi.
“O benim kocam. Ona ‘Majesteleri’ diye seslenmem çok samimiyetsiz olurdu.”
O kadar yakın değildik fakat ona öyle seslenmek çok samimiyetsiz görünecekti. Aynı evde yaşadık hatta bazen aynı yatağı bile paylaştık (yalnızca başkalarına gözüken buydu gerçi).
“Sen… İmkânı yok…” Camilla inanamayarak gözlerini kırpıştırdı.
