“Yani, birkaç gün önce Kontes Dieter’in çay partisinde bir parti molası vardı.”
Onlar çeşitli şeyleri tartışırken, Katherine en yeni sıcak konuyu gündeme getirdi.
“Oh hayır.”
Lucia dilini şaklattı. Parti tatili pek sık olan bir şey değildi. Parti molasının lideri, partinin ev sahibi ile düşman olmaya tamamen karar verdiğinde, son çare bir şeye yakındı.
Parti tatili sık rastlanan bir olay olmadığı için, sosyal çevrede her zaman dedikodunun merkezinde yer alırdı. Lucia’nın aklı Roam’daki çay partisinde olan parti molasına gitti. O olayın üzerinden 10 yıl geçmişti.
“Görünüşe göre, Kontes Dieter iyice aşağılanmış.”(Katherine)
“Lider kimdi?”(Ç/N: parti tatili)
“Kontes Ophil.”
Lucia başını iki yana salladı. Kontes Dieter ismine aşinaydı ama Kontes Ophil diye bir isim duyduğunu hiç hatırlamıyordu. Başka bir deyişle, Kontes Dieter sosyal çevrede oldukça ünlü biriydi, ancak partiyi bozan kişi görece aşağı konumda olan biriydi. Bunun gibi çok az vaka vardı.
“Görünüşe göre kimse Kontes Dieter’in yanında yer almıyor. Kontes nasıl bir hata yaptı?”(Lucia)
“Hata?”
Katherine soğukça gülümsedi.
“Kont Ophil’in ilişki yaşadığı kişi Kontes Dieter’di. Üstelik Kont Ophil, Kontes Dieter’i malikanesine getirmiş ve Kontes Ophil tarafından çarşafların arasında yuvarlanırken yakalanmışlar. Görünüşe göre Kontes Dieter o kadar acele etmiş ki. kendi iç çamaşırını unuttuğu için kaçtı. Kontes Ophil iç çamaşırını çay partisinin olduğu gün masaya fırlattı.”
“…”
Lucia acı bir şekilde içini çekti. Etkinlikte olmasa da yaşanan kargaşayı görebiliyordu. Bu onların sorunu olmadığı için soylu kadınlar gösteriyi heyecanla izler, hız değişikliğinden memnun olur, sonra neşeyle her yere dedikodu yayarlardı.
Kontes Dieter’in başına gelmesine ve Kontes Ophil’in tartışmalı bir şekilde kurban olmasına rağmen, bu utanç verici bir durumdu. Yüksek sosyetedeki birçok ilişkinin asla su yüzüne çıkmamasının nedeni, eşin karı kocanın uygunsuz bir ilişki içinde olduğundan habersiz olması değildi. Bunun nedeni, insanların eşlerinin aldattığını bilmelerinin çok utanç verici olduğunu düşünmeleriydi.
Lucia, Kontes Ophil’in ne kadar sefil hissetmiş olabileceğini düşündüğünde kendini gerçekten kötü hissetti, öyle ki, sosyal çevrede işleri saklama eğilimine rağmen, Kontes Dieter’i alenen ifşa etmedikçe buna dayanamayacaktı.
“Bu çok korkunç.”
Lucia kendini Kontes Ophil’in yerinde hayal etmek istemiyordu.
“Kontes Dieter neden Kontes Ophil’i çay partisine davet etti? Yoksa Kontes Ophil partiye davet edilmeden mi gitti?”
“Kontes Dieter, Kontes Ophil’in böyle bir şey yapmayacağından emin olmalı. Ne de olsa, Kontes Dieter’in adı çok daha iyi biliniyor ve Kontes Ophil genellikle arka planda kaybolan sessiz bir insan.”
“Sessiz bir insan sinirlendiğinde, genellikle daha korkutucu olur.”
“Doğru. Mesela senin gibi.”
Konuşma konusu aniden kendisine geldiğinde Lucia şaşırmıştı.
“Neden ben?”
“Aynen böylesin Vivian. Sinirlendiğinde korkutucu olacağından hiç şüphem yok. Bunu daha önce hiç görmediğimi biliyorum ama eminim Taran Gong bunu deneyimlemiştir, değil mi? Aksi takdirde, böyle esaret altında yaşamasına imkan yok.”
“…’Esaret altında yaşamak’ ne demek? Böyle bir şey yok.”
“Hiç mi? Evet, doğru. Herkes Taran erkeklerinin Evin Taran Leydisi’nin söylediği her şeyi dinlediğini bilir. İnsanlar bana ne der biliyor musun? Düşes nasıl olur da oğluna ve kocasına bu şekilde tutunur diye soruyorlar. sırrını öğrenmek istiyorlar. Hatta sana sormamı ima ediyorlar.”
“…Sır diye bir şey yok.”
Lucia uygun bir açıklama yolu bulamamıştı, bu yüzden garip bir ifadeyle minik bir gülümseme sunabildi.
Yakalanan ve yakalayan. Kocasıyla olan ilişkisi, konum üstünlüğüyle tanımlanan bir ilişki değildi. Karşılaştıracak olursanız, tamamen zayıf durumda olan Lucia’ydı. Fiziksel olarak zayıf bir kadındı ve sahip olduğu tüm güç, kocası sayesinde kazandığı Düşes pozisyonuna dayanıyordu.
Buna rağmen kendisine her zaman saygılı olan kocasına gerçekten saygı duyuyor ve onu seviyordu. Ancak başkaları bunları kendi ölçülerine göre incelemiş ve diledikleri gibi yorumlamışlardır.
“Kendini iyi hissediyor olmalısın sevgili küçük kardeşim. On yılı aşkın süredir evli olmana rağmen kocan hiç değişmemiş.”
“Tanrım, abla.”
Bekle, olabilir mi…? (Ç/N: Lucia, Katherine’in kocasıyla sorunları olabileceğinden endişeleniyor)
Lucia ona gözlerinde huzursuzlukla baktığında, Katherine gülümsedi ve başını salladı.
“Hayır. Sadece işler eskisi gibi değil. Eskiden yüzünü görmek bile içimi gıdıklardı. Ama şimdilerde bazen geç gelmesini tercih ederim herhalde? Ya da öyle zamanlar oluyor ki. Çocuklarla oynamak daha eğlenceli.Sizde öyle değil mi?Havva kocanızdan çok daha sevimli ve güzel değil mi?”
“…”
Elbette, Evangeline çok güzeldi. Lucia kızını o kadar çok seviyordu ki onun için canını bile verebilirdi. Ama kocasına olan sevgisi farklıydı.
Her ikisine de duyduğu aşk iki farklı türdendi ve kıyaslanamazlardı. Havva’ya olan sevgisi, Havva’yı kucaklamak ve korumak istemesine neden oluyordu ve ona olan sevgisi, onun kollarına koşup ona sarılmak istemesine neden oluyordu. Onunla birlikteyken hâlâ heyecanlı ve gergin hissediyordu ve onun sesini duyduğunda kalbi hâlâ hızla çarpıyordu. Geniş göğsüne sarılınca kendini mutlu hissetti.
“Vay canına, onlar gerçekten çok nadir samimi bir çift.”
Katherine, Lucia’nın muhtemelen kocasını düşünerek bir anda kıpkırmızı kesildiğini görünce sırıttı. Sosyal çevrede başka ünlü muhabbet kuşları yokmuş gibi değildi ama hiçbir zaman Taran çifti kadar ünlü olmamıştı.
En azından Katherine’in bildiği kadarıyla. Katherine, Lucia’yı her gördüğünde onun saflığını büyüleyici buluyordu. Bu, dünya hakkında bilgisiz olmanın toyluğu değil, kirle lekelenmemiş temizlikti. Yorgun soylu kadınların yanında bulunduktan sonra Lucia ile tanıştığında, sanki berrak bir suyun üzerinde duruyormuş gibi tazelenmiş hissetti.
Katherine kendi kendine, yirmili yaşlarının sonundaki bir kadının genç bir bakire kadar sevimli olmasının zor olduğunu düşündü. Aynı zamanda Taran Dükü’nün karısının masumiyetini koruma yeteneğinden de şüpheleniyordu. Katherine bazen düzgün bir cinsel hayatları olup olmadığını merak ediyordu ama çiftin özel hayatı hakkında soru soramıyordu.
* * *
